Το κοριτσάκι με τα σπίρτα..

   Το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου το " Χιώτικο Σπίτι" στην Αστόρια άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχτεί τους καλεσμένους του ελληνικού σχολείου της Αγίας Ειρήνης του Χρυσοβαλάντου, οι οποίοι θα παρακολουθούσαν την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή. 

   Φέτος με πολύ μεράκι και φροντίδα διασκευάστηκε από τις υπεύθυνες δασκάλες 
( Ραλλού Καραγιάννη και Γιώτα Αντωνοπούλου) και παρουσιάστηκε από τους μαθητές του απογευματινού σχολείου της Α. Ειρήνης το κλασικό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν 
" Το κοριτσάκι με τα σπίρτα". 

   Πρόκειται για την ιστορία ενός ορφανού κοριτσιού που παρά το τσουχτερό κρύο μια παραμονή Χριστουγέννων προσπαθεί να πουλήσει σπίρτα στους περαστικούς προκειμένου να εξοικονομήσει κι εκείνο λίγα χρήματα. 

   Η συγκεκριμένη ιστορία φέτος γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ αν αναλογιστούμε το τεράστιο προσφυγικό θέμα που έχει προκύψει στην πατρίδα μας τους τελευταίους μήνες, αλλά και αν σκεφτούμε πόσα παιδάκια σε όλο τον κόσμο ζουν σε κατάσταση απόλυτης φτώχιας και μοναξιάς. 

   Από νωρίς με γέλια και πειράγματα ξεκίνησε το στήσιμο των σκηνικών...

    Και όσο εμείς στήναμε το σκηνικό, αγαπημένες μανούλες μας βοηθούσαν στο παζάρι....

Αγαπημένες μανούλες και λατρεμένες γιαγιάδες...

...ενώ γονείς, παιδιά και εκπαιδευτικοί προσπαθούσαμε με αγκαλιές, χαμόγελα και αρκετές φωτογραφίες να κρατήσουμε ζωντανό το κλίμα αυτής της βραδιάς..

Αγαπημένες μανούλες....

Περσινές μαθήτριες...παντοτινές αγάπες!

Με τη συνάδελφο του παιδικού σταθμού, την Αλεξάνδρα μου

Τα παιδάκια του παιδικού σταθμού

Με ένα κορίτσι λαμπερό

Οι απαραίτητες σέλφι....

Κι άλλη λατρεμένη μανούλα....

Η Αργυρώ μου....μια σταρ του μέλλοντος!!

Λατρεμένη μανούλα , λατρεμένη φίλη( για να μην πω οικογένεια)

Τα μεγάλα κορίτσια του σχολείου μας

Τα ζαχαρωτά μου

Το λουκουμάκι μου....το Μελινάκι μου

Ελεάννα και Μελίνα

   Η γιορτή ξεκίνησε με όλα τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου επί σκηνής να κάνουν προσευχή και να ψάλλουν τους εθνικούς ύμνους Ελλάδας και Αμερικής.

  Η αυλαία άνοιξε με τα παιδάκια του παιδικού σταθμού να κλέβουν το πιο ζεστό χειροκρότημα του κοινού....

   Και στη συνέχεια το παραμύθι ζωντάνεψε .... 

" ....Το κοριτσάκι το ορφανό που πούλαγε τα σπίρτα
το έγραψε ο Άντερσεν παλιά τότε που ένα σωρό παιδιά κρύωναν και πεινούσαν 
και μες στους δρόμους μόνα τους όλα τους τριγυρνούσαν. 
Τα χρόνια κύλησαν γοργά κι έγιναν θαύματα πολλά
 στην τέχνη, στον πολιτισμό, στον κόσμο τον γυαλιστερό. 
Κάτι όμως δεν άλλαξε... 
Στον κόσμο τα φτωχά παιδιά έγιναν τώρα πιο πολλά.."

"Σπίρτα πουλάω.... πρέπει να φάω..."

Περαστικοί πάνε κι έρχονται αυτή τη χριστουγεννιάτικη νύχτα... Ένα μικρό κοριτσάκι περιφέρεται ανάμεσά τους προσπαθώντας να πουλήσει σπίρτα.

   Οι περαστικοί πηγαίνουν στα ζεστά και στολισμένα σπίτια τους, ενώ το κοριτσάκι μένει μόνο του στην παγωμένη νυχτιά... 

             " Νύχτα γεμάτη όνειρα...νύχτα γεμάτη αστέρια."

   Το κοριτσάκι ονειρεύεται καραμέλες, ζαχαρωτά και γλυκάκια...λιχουδιές που όλα τα παιδάκια λαχταρούν.

 Το κοριτσάκι αυτή την κρύα γιορτινή νύχτα ονειρεύεται την αγαπημένη του γιαγιά ανάμεσα στα αστέρια του ουρανού.

 " Αχ μανούλα μου γλυκιά , άγγελέ μου εκεί ψηλά..."

 " Σπίρτο μου σπιρτοξυλάκι μου...να κάνω κι εγώ μια ευχή μέσα από την καρδιά μου τη φτωχή..!"

Η γιορτή συνεχίστηκε με χορούς ...

  Και φυσικά η βραδιά ολοκληρώθηκε με τον ερχομό του αγαπημένου Άγιου μικρών και μεγάλων...Τον Άγιο με τα κόκκινα ρούχα που ξέρει πάντα αν ήμασταν ήσυχοι ή όχι, που έχει πάντα μια μεγάλη αγκαλιά για εμάς και ένα δώρο στο σάκο του...Τον Άγιο με το πιο καλοσυνάτο πρόσωπο και το πιο ζεστό βλέμμα! Τον Άγιο Βασίλη που περιμένουμε όλοι με προσμονή μια ολόκληρη χρονιά...

Ήταν μια υπέροχη βραδιά που σίγουρα θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας......

                                                                                    :-)