Ακόμα μία χρονιά φτάσαμε στη Μεγάλη Σαρακοστή και οδεύουμε στη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος υποδεχτήκαμε το Μάρτη φορώντας στο χέρι τα ασπροκόκκινα βραχιολάκια, όπως απαιτεί η ελληνική παράδοση. Έπειτα, ασχοληθήκαμε με την ιστορία του πεντάγνωμου Μάρτη που πότε κλαίει και πότε γελάει. Η αλήθεια είναι πως για το Μάρτη υπάρχουν διάφορες ιστορίες που προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αλλαγή του καιρού. Φέτος μετά από απαίτηση των περσινών μαθητών διαβάσαμε- ξανά- με τα παιδιά μια πολύ αγαπημένη εκδοχή της ιστορίας.
" Ήρθε ο καιρός του Μάρτη να παντρευτεί. Είδε από το παράθυρο μια πολύ όμορφη κοπέλα και θαμπωμένος από την ομορφιά της τη ζήτησε αμέσως σε γάμο. Την ημέρα του γάμου η κοπέλα έφτασε στην εκκλησία φορώντας ένα πέπλο. Μετά το γάμο έγινε γλέντι μεγάλο. Το βράδυ πια όταν γύρισαν σπίτι και η νύφη έβγαλε το πέπλο ο Μάρτης ταράχτηκε. Η κοπέλα είχε το μισό της πρόσωπο όμορφο και λαμπερό, ενώ το άλλο μισό ήταν καμμένο, γεμάτο ουλές και σημάδια από ένα ατύχημα που είχε το κορίτσι όταν ήταν μικρό. Ο Μάρτης αγαπούσε τόσο πολύ τη γυναίκα του και φυσικά έμεινε κοντά της. Από εκείνη την ημέρα όποτε ο Μάρτης βλέπει το όμορφο πρόσωπο της γυναίκας του χαίρεται και έξω έχει ήλιο, ενώ όποτε βλέπει την καμμένη πλευρά του προσώπου της ο Μάρτης στεναχωριέται και κλαίει και έξω έχει κακοκαιρία."
Με αφορμή το μύθο αυτό, εικονογραφήσαμε την ιστορία και στη συνέχεια φτιάξαμε τα ανθρωπάκια μας με το διπλό προσωπάκι. Συζητήσαμε τι μας κάνει εμάς γελαστούς και χαρούμενους και τι λυπημένους. Πώς αντιδράμε όταν κάτι μας δίνει χαρά; Πώς όταν κάτι μας στεναχωρεί; Πώς μπορούμε να μετριάσουμε τυχόν αισθήματα λύπης; Πότε άλλοτε κλαίμε ( όταν είμαστε λυπημένοι, όταν απογοητευόμαστε, όταν θυμώνουμε...) Σκεφτήκαμε και βρήκαμε τρόπους που μπορούμε να διώξουμε τα δάκρυα από τα ματάκια μας και καταλήξαμε πως τόσο η χαρά όσο και η λύπη είναι συναισθήματα απαραίτητα στον κάθε άνθρωπο και το γέλιο αλλά και το κλάμα είναι απαραίτητα για την ισορροπημένη ψυχική υγεία των ανθρώπων.
Συζητήσαμε για τη Σαρακοστή βλέποντας εικόνες από το διαδίκτυο ( τι σημαίνει, απεικονίζεται σαν καλόγρια με 7 πόδια στην ελληνική παράδοση). Πρόκειται για ένα είδος ημερολογίου που χρησιμοποιούσαν παλιά οι νοικοκυρές προκειμένου να μετράνε τις 7 εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Πάσχα.
Είδαμε πίνακες ζωγραφικής με εικόνες από την Καθαρή Δευτέρα..
.. ξεχωρίσαμε τα νηστίσιμα φαγητά από τα αρτήσιμα χρησιμοποιώντας ακόμα μία φορά το υλικό της αγαπημένης Ανθής Ζήση ..
.. παίξαμε παιχνίδια με τη Σαρακοστή..
... φτιάξαμε τις δικές μας Σαρακοστές ..
... αλλά και τους δικούς μας χαρταετούς κλείνοντας μέσα τις πιο όμορφες ευχές μας με την ελπίδα να πάνε ψηλά και να ταξιδέψουν οι σκέψεις μας μέχρι τον ουρανό!!
Κλείνοντας συμπεριλαμβάνω το πρόγραμμα της τρέχουσας εβδομάδας....
Από μια Νέα Υόρκη που έχει ελαφριά χιονόπτωση αυτή την ώρα... Καλή εβδομάδα σε όλους!!
:-)
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος υποδεχτήκαμε το Μάρτη φορώντας στο χέρι τα ασπροκόκκινα βραχιολάκια, όπως απαιτεί η ελληνική παράδοση. Έπειτα, ασχοληθήκαμε με την ιστορία του πεντάγνωμου Μάρτη που πότε κλαίει και πότε γελάει. Η αλήθεια είναι πως για το Μάρτη υπάρχουν διάφορες ιστορίες που προσπαθούν να δικαιολογήσουν την αλλαγή του καιρού. Φέτος μετά από απαίτηση των περσινών μαθητών διαβάσαμε- ξανά- με τα παιδιά μια πολύ αγαπημένη εκδοχή της ιστορίας.
" Ήρθε ο καιρός του Μάρτη να παντρευτεί. Είδε από το παράθυρο μια πολύ όμορφη κοπέλα και θαμπωμένος από την ομορφιά της τη ζήτησε αμέσως σε γάμο. Την ημέρα του γάμου η κοπέλα έφτασε στην εκκλησία φορώντας ένα πέπλο. Μετά το γάμο έγινε γλέντι μεγάλο. Το βράδυ πια όταν γύρισαν σπίτι και η νύφη έβγαλε το πέπλο ο Μάρτης ταράχτηκε. Η κοπέλα είχε το μισό της πρόσωπο όμορφο και λαμπερό, ενώ το άλλο μισό ήταν καμμένο, γεμάτο ουλές και σημάδια από ένα ατύχημα που είχε το κορίτσι όταν ήταν μικρό. Ο Μάρτης αγαπούσε τόσο πολύ τη γυναίκα του και φυσικά έμεινε κοντά της. Από εκείνη την ημέρα όποτε ο Μάρτης βλέπει το όμορφο πρόσωπο της γυναίκας του χαίρεται και έξω έχει ήλιο, ενώ όποτε βλέπει την καμμένη πλευρά του προσώπου της ο Μάρτης στεναχωριέται και κλαίει και έξω έχει κακοκαιρία."
Με αφορμή το μύθο αυτό, εικονογραφήσαμε την ιστορία και στη συνέχεια φτιάξαμε τα ανθρωπάκια μας με το διπλό προσωπάκι. Συζητήσαμε τι μας κάνει εμάς γελαστούς και χαρούμενους και τι λυπημένους. Πώς αντιδράμε όταν κάτι μας δίνει χαρά; Πώς όταν κάτι μας στεναχωρεί; Πώς μπορούμε να μετριάσουμε τυχόν αισθήματα λύπης; Πότε άλλοτε κλαίμε ( όταν είμαστε λυπημένοι, όταν απογοητευόμαστε, όταν θυμώνουμε...) Σκεφτήκαμε και βρήκαμε τρόπους που μπορούμε να διώξουμε τα δάκρυα από τα ματάκια μας και καταλήξαμε πως τόσο η χαρά όσο και η λύπη είναι συναισθήματα απαραίτητα στον κάθε άνθρωπο και το γέλιο αλλά και το κλάμα είναι απαραίτητα για την ισορροπημένη ψυχική υγεία των ανθρώπων.
Στα πλαίσια των ελληνικών παραδόσεων υποδεχτήκαμε τη Σαρακοστή μιλώντας για ελληνικά έθιμα ( Κούλουμα, χαρταετό) και τρώγοντας νηστίσιμα εδέσματα της Καθαροδευτέρας ( λαγάνα, ταραμά, ελιές και χαλβά).
Συζητήσαμε για τη Σαρακοστή βλέποντας εικόνες από το διαδίκτυο ( τι σημαίνει, απεικονίζεται σαν καλόγρια με 7 πόδια στην ελληνική παράδοση). Πρόκειται για ένα είδος ημερολογίου που χρησιμοποιούσαν παλιά οι νοικοκυρές προκειμένου να μετράνε τις 7 εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Πάσχα.
Είδαμε πίνακες ζωγραφικής με εικόνες από την Καθαρή Δευτέρα..
.. ξεχωρίσαμε τα νηστίσιμα φαγητά από τα αρτήσιμα χρησιμοποιώντας ακόμα μία φορά το υλικό της αγαπημένης Ανθής Ζήση ..
.. παίξαμε παιχνίδια με τη Σαρακοστή..
... φτιάξαμε τις δικές μας Σαρακοστές ..
Κλείνοντας συμπεριλαμβάνω το πρόγραμμα της τρέχουσας εβδομάδας....
:-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου