Το ημερολόγιο της Γιώτας...

    Από όταν ήμουνα μικρούλα μου άρεσε να κρατάω ημερολόγιο. Μου άρεσε η ιδέα ότι έχω ένα ημερολόγιο - συνήθως ροζ- με σκληρό εξώφυλλο, μυρωδάτες σελίδες και λουκετάκι για να το κλειδώνω από τα αδιάκριτα βλέμματα και μέσα σε αυτό να μπορώ να γράφω τα

 " μυστικά " μου και όλα τα σημαντικά που είχαν συμβεί στη διάρκεια της ημέρας μου.

   

     Μεγαλώνοντας κι ενώ οι συνήθειές μου άλλαξαν, η ανάγκη μου να γράφω όλα όσα με έκαναν χαρούμενη ή σκεπτική παρέμεινε.

   

    Από τότε που πρωτομπήκα σε σχολική τάξη, τα ημερολόγιά μου άλλαξαν μορφή. Έγιναν πολύτιμο βοήθημα στην καθημερινότητά μου. Γέμισαν με τις ατάκες των μικρών μου μαθητών, κουβέντες που μου είπαν και με έκαναν να γελάσω, άλλες που με συγκίνησαν, ερωτήσεις που με άφησαν άφωνη να ψάχνω απαντήσεις, σχεδιαγράμματα μαθημάτων και ιστορίες νηπιακής και σχολικής ζωής.

   

   Συνειδητοποίησα ότι τα παιδιά της προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας κάνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα τις ώρες του σχολείου, έχουν πλάκα, έχουν ανάγκες, κάνουν προσπάθεια τεράστια σε πολλά επίπεδα, είναι άξια θαυμασμού και θα ήταν υπέροχο αν έβλεπαν και άλλοι - μα κυρίως οι γονείς τους!- πόσα πολλά καταφέρνουν.

   Έτσι δημιουργήθηκε " Το ημερολόγιο της Γιώτας". Πιο πολύ σαν εργαλείο δουλειάς κι ενθύμιο για μένα για όλα όσα κάνουμε με τα παιδιά που συναντώ κάθε χρόνο στην τάξη, έπειτα σαν μέσο επικοινωνίας με τους γονείς και τελικά σαν τρόπος γνωριμίας με τον υπόλοιπο κόσμο! 

   

            

      Καλώς βρεθήκαμε , λοιπόν, μέσα από το ημερολόγιο της Γιώτας!