Ένας αρκούδος πάει σχολείο και μας μαθαίνει πως να είμαστε ομάδα!

   Την εβδομάδα που μας πέρασε ασχοληθήκαμε με τα παιδιά με ένα αγαπημένο παραμύθι, το " Ένας αρκούδος πάει σχολείο".

   Φέτος δε χρησιμοποίησα το παραμύθι τις πρώτες μέρες της προσαρμογής, αλλά το άφησα για λίγο αργότερα, προκειμένου να το εντάξω στους κανόνες και στη διαδικασία του δεσίματος της ομάδας και της δημιουργίας ενός όμορφου και υγιούς κλίματος ανάμεσα στα παιδιά.
 
   Στόχος μου ήταν να προαχθεί ο προφορικός λόγος των παιδιών, να μάθουν τα παιδάκια που δε μιλούν καλά ελληνικά ελληνικές λεξούλες, να συνειδητοποιήσουν τη χρονική ακολουθία των γεγονότων και να κατανοήσουν όλοι τη μοναδικότητά τους και τη σπουδαιότητα όλων των παιδιών στην ομάδα! 

   Αρχικά διαβάσαμε το παραμύθι και με ερωτήσεις τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά καταφέραμε να κατανοήσουμε πλήρως την ιστορία, να διακρίνουμε τους ήρωες, να ονοματίσουμε τα ζωάκια στα ελληνικά καθώς επίσης να βρούμε ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στη δική μας τάξη και σε όσα κάνουμε στο ελληνικό σχολείο και στην τάξη του παραμυθιού και στις καθημερινές συνήθεις των ηρώων. Μια ομοιότητα που βρήκαν τα παιδιά είναι πως και μεις παίζουμε και διαβάζουμε παραμύθια, ενώ στις διαφορές αξίζει να σημειωθεί αυτό που ειπώθηκε πως δηλαδή η δασκάλα στη δική μας τάξη ΔΕΝ είναι κότα και τα παιδάκια δεν είναι ζωάκια.... (χαχαχαχα)

   Έπειτα προσπαθήσαμε με κουκλοθέατρο να ξαναπούμε παίζοντας την ιστορία...

Στη συνέχεια είχα βγάλει την ιστορία του παραμυθιού σε ασπρόμαυρες φωτοτυπίες. Τα παιδιά προσπάθησαν βλέποντας τις φωτογραφίες να θυμηθούν τι έλεγε το παραμύθι και να τις βάλουν σε σωστή σειρά.

Η χαρά της συνεργασίας

Όλοι μαζί μια ομάδα

   Έπειτα, καθώς τα παιδιά έβαζαν σε σειρά τις σελίδες του παραμυθιού λέγοντας την ιστορία, εγώ σε πολύχρωμα χαρτάκια κατέγραφα όσα ακριβώς έλεγαν τα παιδιά.

   Στη συνέχεια κόψαμε πολύχρωμα balloon comic και γράψαμε την ιστορία με απλά λογάκια..

   Στο τέλος τονίσαμε το νόημα του παραμυθιού πως όλοι είμαστε διαφορετικοί, ξεχωριστοί και δε μοιάζουμε μεταξύ μας, εντούτοις όμως αυτό δε μας εμποδίζει από το να είμαστε ομάδα, φίλοι, να περνάμε όμορφα μεταξύ μας και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. 

    Στη συνέχεια συζητήσαμε με τα παιδιά πως άραγε να ένιωθε ο αρκούδος όταν τα παιδά δεν τον ήθελαν και τον απέφευγαν? Μπήκαμε στη θέση των παιδιών και είπαμε "άσχημα" πράγματα στο αρκουδάκι... Στα χέρια μου κρατούσα μια όμορφη εικόνα πειρατή. Σε κάθε άσχημη κουβέντα τσαλάκωνα και λίγο τον πειρατή μέχρι που το χαρτί σχεδόν σκίστηκε. Έπειτα άρχισαν τα παιδιά να λένε "όμορφα" λογάκια στον αρκούδο. Τους έδωσα την εικόνα του πειρατή και τους είπα να προσπαθήσουν να την ισιώσουν και να την ξανακάνουν όπως ήταν. Τα παιδιά προσπάθησαν πάρα πολύ αλλά η εικόνα δε μπόρεσε να γίνει όπως ήταν. Κατάλαβαν έτσι τι σημάδια άφησαν στην ψυχή του αρκούδου τα "άσχημα" λογάκια που του είπαν οι συμμαθητές του.  

   Στη συνέχεια το κάναμε αντίστροφα. Τα παιδά είπαν "όμορφα"  λογάκια στον αρκούδο. Είχα και μια ακόμα εικόνα πειρατή που έμεινε ατσαλάκωτη.  Με αυτόν τον τρόπο θέλησα να τους κάνω να κατανοήσουν ότι σημασία έχει να προσέχουμε από την αρχή τι λέμε, γιατί μετά ακόμα κι αν ζητήσουμε συγνώμη τα λόγια μένουν στην ψυχή μας με μια αίσθηση πικρή.

Όταν λέμε άσχημα λογάκια, η καρδιά τσαλακώνεται

Όταν λέμε όμορφα λογάκια , η καρδιά χαίρεται

   Σαν σωστοί πειρατές βάλαμε τον πολύτιμο θησαυρό μας , τις λέξεις από ατόφιο χρυσάφι,  στο σεντούκι για να τις θυμόμαστε όλη τη χρονιά..

Ο πολύτιμος θησαυρός μας
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΑΤΟΦΙΟ ΧΡΥΣΑΦΙ

Από τη βροχερή φθινοπωρινή Νέα Υόρκη καλό Σαββατοκύριακο!!!!!!!

:-)