" Ο Μάρτης και η μάνα του.."

   Στα πλαίσια της επαφής των παιδιών με διάφορα είδη του ελληνικού γραπτού λόγου, διαβάσαμε το ποίημα " ο Μάρτης και η μάνα του". Πρόκειται για ένα ποίημα της Ρίτας Μπούμη- Παπά, από το Ανθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού( ΟΕΔΒ, 1975).

   Αφού το διαβάσαμε, το εξηγήσαμε στα αγγλικά, έκανα στα παιδιά ερωτήσεις κατανόησης, προσπαθήσαμε να πούμε την ιστορία σε αφηγηματική μορφή, το κάναμε διάλογο ( ένα παιδί έκανε το Μάρτιο που έκανε ζαβολιές και παίδευε τη μητέρα του και κάποιο άλλο έκανε τη μητέρα του που του απαντούσε διάφορα..άλλοτε τον μάλωνε, άλλοτε του μιλούσε γλυκά και άλλοτε του φώναζε ότι είναι κακό παιδί..). Τέλος, παρατηρήσαμε τις διαφορές ενός ποιήματος από ένα κείμενο , είπαμε και καταγράψαμε και
διάφορα ονόματα που να χαρακτηρίζουν το Μάρτη. Τον είπαμε ζωηρό, ζαβολιάρη, παιχνιδιάρη, άπονο, τεμπέλη, δίγνωμο, πεντάγνωμο, γκρινιάρη...  Φτιάξαμε και πολύ όμορφες ζωγραφιές για να εικονογραφήσουμε αυτό το τόσο όμορφο ποίημα....

 

   Και εδώ το ποίημα ολόκληρο ...

Ο Μάρτης και η μάνα του

Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
τον τρελό και τον αντάρτη;λεξούλες
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει.

Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει.

Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει!

Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει.

Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα!

Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
Μάρτη να μην ξαναπλύνει.

   

                                                       Τα ξαναλέμε............